Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Τα δικά μου 7 θανάσιμα αμαρτήματα...


- Η βλακεία: 1. (ΙΑΤΡ.) Διανοητική καθυστέρηση μέσου βαθμού, 2. Η αδυναμία να αντιλαμβάνεται κανείς σωστά τα πράγματα, 3. Κάθε επιπόλαιος λόγος ή πράξη και γενικότερα ενέργεια την οποία δεν δικαιολογείται να κάνει ένας λογικός άνθρωπος, 4. (ΝΟΜ.) Η πνευματική νόσος κατά την οποία κάποιος δεν μπορεί να χρησιμοποιεί τη λογική και επομένως δεν είναι δυνατόν να έχει την επιμέλεια της περιουσίας και του εαυτού του. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: ηλιθιότητα, χαζομάρα, κουταμάρα, μωρία.
Εγώ το θέτω με την έννοια της κουτοπονηριάς. Έχω μπουχτίσει να βλέπω ανθρώπους μειωμένης αντιλήψεως να προσπαθούν να πετύχουν και να τα καταφέρνουν κιόλας μην ποντάροντας στο (ήδη ανύπαρκτο) μυαλό τους αλλά στην τρέλα που πουλάνε ή στις διασυνδέσεις τους. Το χειρότερο: Νομίζουν πως δεν τους καταλαβαίνουμε κιόλας.

- Η υστεροβουλία: Η ιδιοτελής προσδοκία που κρύβεται πίσω από πράξεις ή λόγια.
Εκτός από τη βλακεία έχω μπουχτίσει και από αυτό. Χαμόγελα, κοπλιμέντα, φιλάκια, ναζάκια κι από πίσω ΦΤΥΑΡΙ. Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι…

- Η λήθη: Η έλλειψη μνήμης, το να ξεχνά κανείς. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: λησμοσύνη, λησμονιά.
«Περασμένα ξεχασμένα κι όλα καλά…» (Γεια σου, ρε Καίτη!! Φωνάρα!!). Ποια περασμένα ξεχασμένα ρε μα….κα, όταν στο παρελθόν (που εσύ αφήνεις πίσω σου) εμένα μού ‘χεις κάνει τη ζωή μαρτύριο;

- Η αθεΐα: Η άρνηση της ύπαρξης του Θεού. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: αθεϊσμός.
Θες να πιστεύεις σε διαφορετικό Θεό από ‘μένα; Μαγκιά σου! Θες να πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, αλλά εσύ να Τον αμφισβητείς; Μαγκιά σου! Θες να δημιουργήσεις τον δικό σου Θεό; Μαγκιά σου! Θες να θεοποιήσεις οποιοδήποτε (φυσικό, κοινωνικό, ανθρώπινο) στοιχείο; Μαγκιά σου! Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη αλαζονεία από το να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει Θεός. Ότι ήρθαμε στη Γη, ζούμε και θα πεθάνουμε χωρίς μια υπεράνθρωπη οντότητα να μας συντροφεύει και να μας καθοδηγεί. Είναι σαν να μού λες «Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας!»

- Η ειρωνεία: 1. Η χρήση του λόγου κατά τέτοιον τρόπο, ώστε το αποδιδόμενο νόημα να αντιτίθεται στο κυριολεκτικό, 2. Η κοροϊδευτική διατύπωση, το σχόλιο που ερμηνεύεται ως έμμεση προσβολή. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: σκώμμα, σαρκασμός, χλεύη, χλευασμός, κοροϊδία.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να χλευάζεις τον άλλον. Πολύ περισσότερο όταν αυτός ο άλλος είναι κατώτερος σου και δεν μπορεί να αντιδράσει. Το χείριστο είναι όλο αυτό να γίνεται δημόσια.

- Η ιδιοτροπία: 1. Η ιδιότητα του ιδιότροπου, 2. Οποιαδήποτε εκδήλωση φανερώνει ιδιότροπο στρυφνό χαρακτήρα.
«Δεν μπορώ να κάνω αυτό! Δεν μπορώ να φάω αυτό! Δεν γουστάρω το άλλο!» Αι στο διάολο ρε μα….κα! Τα ‘χες και στο χωριό σου και τώρα τα σνομπάρεις!!

- Η εξάρτηση: 1. Η σχέση κατά την οποία κάποιος / κάτι βρίσκεται υπό τον έλεγχο ή την κυριαρχία άλλου και δεν μπορεί να δράσει αυτόνομα στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις, 2. Η σχέση υποταγής σε ισχυρότερους παράγοντες που επιβάλλουν την εξουσία τους, 3. Ο παθολογικός εθισμός σε βλαβερές για τον οργανισμό ουσίες. ΣΥΝΩΝΥΜΑ: υποταγή, ομηρία.
Από άνθρωπο εξαρτάσαι; Από ουσία εξαρτάσαι; Από αντικείμενο, χώρο ή ιδέα εξαρτάσαι; Δεν υπάρχει κάτι που να δηλώνει μεγαλύτερη αδυναμία χαρακτήρα από την εξάρτηση. Λυπάμαι!!

*Ευχαριστώ το λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του κ. Μπαμπινιώτη για την πολύτιμη βοήθεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου